Zaufanie ot co ...

 Związek opiera się na zaufaniu. Jeśli musisz bawić się 

w detektywa, to lepiej zastanów się, czy 

ma to jakikolwiek sens...

Cytat ...

 " Człowiek wmówił sobie, że ma za krótkie życie, w związku z czym zwykł się tłumaczyć ustawicznym brakiem czasu. Tylko, powiedzmy, gdyby żył dwa razy dłużej, miałby go więcej? Wątpię. Jeśliby komuś udało się skonstruować zegar, który odmierzałby człowiekowi czas zmarnowany, pusty, i czas pełny, poświęcony jakiemuś pożytkowi, choćby własnemu, okazałoby się, że większość życia zmarnował. Więc może i tak życie dane jest nam w nadmiarze ".

- Wiesław Myśliwski, „Ostatnie rozdanie” 2013 r.

Leszek Długosz ~ "Nie ma nas"

 Żal... że tacy cudowni artyści odchodzą ... ale prawdą jest , że wszystkich nas to czeka.

"Jesteśmy tu na jakiś czas. Pewnego dnia szlag nas trafi. To po co tak traktować wszystko poważnie" 

- Maria Czubaszek.

To samo a nie to samo...

 

Warto wiedzieć...

 Relacje i związki z toksycznymi ludźmi wyciskają swoje piętno na umyśle, ciele i duszy. Relacja taka nie może być zdrowa z prostej przyczyny ...bo to jest układ "pasożyt i żywiciel".  Taki związek najogólniej ujmując niszczy i rujnuje.

Oczywiście wszystko ma swoją cenę.  Za toksyczne relacje trzeba będzie zapłacić a koszt, pojawia się czasem na długo po ich zakończeniu. Czyli kończy się toksyczna relacja. Wydaje ci się, że jesteś wolna, wolny, bo już nie ma tej osoby, która ci zabierała energię. I nagle... siada zdrowie. Dlaczego ? Bo to jest tak jakbyśmy działali w takim nieustannym napięciu ...w tym napięciu "uciekaj albo walcz".  I to napięcie trzyma nas jeszcze w ryzach, przy życiu. Potem nagle to napięcie ustaje. Kończy się ta relacja. Organizm odpuszcza i...  zaczyna się sypać. I to teraz dopiero pojawiają się koszty toksykacji, której doświadczyliśmy w tej relacji... 

Dobrzy ludzie i brudna robota...

 

                                               

Na wojnie, inaczej w "PRACY" - to potwory w ludzkiej skórze. W domu ciepli ojcowie i serdeczne matki, miłośnicy zwierząt, muzyki klasycznej, sztuki i wycieczek w góry... Od dawna zastanawiam się, jak to się dzieje, że tacy tzw."zwyczajni" ludzie stają się bandytami i sadystami. Zbrodniarze wojenni z Buczy, Hostomela, Irpienia. Na zdjęciach w mediach społecznościowych pozują, szczęśliwi, z żonami i malutkimi dziećmi. Na wojnie strzelają do cywilów, gwałcą, torturują. Kochający i przykładni mężowie, ojcowie rodzin zakładają mundur i jadą na wojnę - a tam zabijają, gwałcą i torturują. Tak jak dziś zachowują się Rosjanie, kiedyś zachowywali się Niemcy. Z tym samym zjawiskiem spotykaliśmy się podczas wojny w byłej Jugosławii, ludobójstwa w Rwandzie, w czasie Zagłady Żydów itp. Co więc dzieje się z przykładnym mężem i ojcem rodziny, kiedy zakłada mundur, dostaje karabin i jedzie na wojnę? Jak zmienia się w potwora? Jak to jest możliwe, że większość wykształconych, inteligentnych ludzi daje się tak wrabiać a nawet ci, którzy nie mają karabinu, ale sercem i duszą są z tymi, którzy pójdą i będą zabijali? Jak do tego dochodzi ? Ujmując w wielkim skrócie. Człowieka trzeba przygotować do zabijania. Oczywiście. Nie wystarczy dać mu karabin. Musi być przekonany, że zabijając czyni dobro czyli uwalnia świat od jakiegoś problemu. Rusza więc propaganda i wszystkimi możliwymi kanałami wklepuje społeczeństwu, że za jego problemy winni są jacyś "ONI". Pierwszym krokiem jest dehumanizacja przeciwnika, która ma na celu wyjaśnienie społeczeństwu, że jest on wielkim problemem jako grupa i źródłem zła. Innymi słowy ma się stać WROGIEM. Grupa dominująca musi znaleźć sobie właśnie takiego kozła ofiarnego — w postaci innej grupy czy narodu, z której będzie można świat oczyścić. Pojęcie oczyszczenia jest przerażające, ale ludzie wierzą, że kiedy te osoby czy ta grupa zniknie, to będzie się żyło lepiej. Krok drugi polega na tym, że: bierze się zwykłych ludzi, wyciąga ich ze swojego środowiska, ubiera w mundury i mówi: "to jest nadzwyczajna sytuacja, jesteś patriotą, obrońcą ojczyzny, stare normy nie obowiązują wobec wroga". A potem już idą zabijać. Oczywiście armia też wykonuje dużą pracę, by podporządkować żołnierzy. Eksperymenty z autorytetem w psychologii społecznej pokazują, jak to się odbywa. Do tego dochodzi piękna melodia piosenek wojskowych, wzruszenie, poczucie dumy, że jest się częścią tego najlepszego na świecie narodu. Do tego dochodzi poczucie siły i sprawczości. A potem...sami wiecie co jest potem. Wojna odczłowiecza... niestety po obu stronach frontu i w tym rozumieniu nie ma w niej zwycięzców.

Nie rozgrzebuj problemu ...szukaj rozwiązań

 

Bez złudzeń...

 

Wszyscy, bez wyjątku, szukamy wymówek i usprawiedliwienia. Wszystko po to, aby czegoś uniknąć lub czegoś nie zrobić. Bo nie mam czasu, pieniędzy, sprzętu, motywacji, wsparcia czy zdrowia. Czas...dla każdego biegnie tak samo. Różnimy się tylko tym, jak i czym go wypełniamy. W jakim stopniu pozwalamy przeciekać mu pomiędzy palcami. "Nie mam czasu", " nie umiem", "zrobię później" albo "żeby mi się tak chciało, jak mi się nie chce"... takie i tym podobne stwierdzenia, to nic innego jak wymówki. Wykręty, które powodują, że znajdujemy uzasadnienie dla swojego braku działania. Szczerze ? Nikt nigdy nie jest zbyt zajęty! Wszystko zależy od tego, czy ma motywację do działania, jakie ma priorytety i np. gdzie umieścił drugiego człowieka na tej swojej liście priorytetów. Nie wierzę w wymówki. W brak czasu. W to, że ktoś nie ma kilku chwil by się np. odezwać. Jeśli ktoś nie potrafi znaleźć kilku sekund w ciągu dnia, żeby napisać króciutką wiadomość, to pomyśl jak nisko jesteś na jego liście priorytetów. Prawda jest taka, że gdy na kimś, czy na czymś nam naprawdę zależy, to zawsze znajdujemy na to czas... 

Nie mamy czasu by tracić czas...

 

" Nie mamy czasu

Czas ma nas.

Bawi się nami

Przez pewien czas. "

- Józef Baran

" Przyjdzie dzień, w którym dotrze do Ciebie, że zabraknie Ci czasu na zrobienie wszystkiego o czym marzyłeś. Obudzisz się i zrozumiesz jak szybko uciekają dni, miesiące i lata. Uzmysłowisz sobie, że nie ma już na co czekać. Wszystko, co chciałeś w życiu zrobić – zrób teraz. Jest później niż myślisz.

Większość ludzi żyje tak, jakby nigdy nie mieli umrzeć. Jakby byli nieśmiertelni. Tracą czas na gówniane znajomości i nudne życie bez polotu. Znikają w szarej codzienności dnia zapominając o swoich marzeniach. Zastanawiają się czy wypada i co ludzie powiedzą.  Powtarzają sobie w myślach, że „kiedyś” wszystko zmienią. Pierdolone „kiedyś”, które najczęściej nie nadchodzi nigdy.

Powiem Ci coś. Czas ma głęboko w dupie Twoje plany. Nic nie jest w stanie go zatrzymać. Mija i nie wraca. Przychodzi dzień, w którym wstajesz rano i nie masz pojęcia, że właśnie wypiłeś ostatnią kawę w swoim życiu. 

Nigdy nie wiesz, kiedy patrzysz komuś ostatni raz w oczy. Jutra może nie być. W jednej sekundzie cały świat może się zawalić. W ułamku chwili wszystko może się skończyć. Przestań czekać. Zacznij żyć tak, jakby codziennie był ostatni dzień w Twoim życiu..."

- Rafał Wicijowski, fragment z książki ŻYJESZ TYLKO RAZ.

"Myślałam, że zawsze będziemy młodzi, że świat poczeka. Nic nie poczekało. Nie odkładajcie na później piosenek, egzaminów, dentysty, a przede wszystkim nie odkładajcie na później miłości..."

- Agnieszka Osiecka 

Lecą żurawie....

 

                                               zdjęcia własne

Lecą żurawie... przybyła para żurawi oznajmia sąsiadom zajęcie swojego terytorium donośną, modulowaną fanfarą... inaczej zwaną klangorem...

Gęsi exodus...

                                                 zdjęcia własne 

Słowo na niedzielę...