Moje irytacje...

 Teoretycznie media polegają na tym, żeby w sposób jak najpełniejszy tłumaczyć ludziom świat, ale z poszanowaniem dla ich inteligencji. Tego ostatniego niestety w nich brakuje. Od pewnego czasu w większości mediów rozgościł się tzw. symetryzm, który sam w sobie nie jest zły, ale jak wszystko co przerobione na polską modłę już taki fajny nie jest. Przyznam , że w moim odczuciu SYMETRYZM PO POLSKU najczęściej jest mocno irytujący. Mam wrażenie, że nasi symetryści trzymając – we własnym mniemaniu – równy dystans do głównych, przeciwstawnych sobie dzisiaj politycznych sił w Polsce, sprzyjają de facto jednej z nich, czyli miłościwie nam panującej, jedynej słusznej i mściwej PiS.  Ten równy dystans oznacza niejako automatycznie uznanie PiS za normalną, mieszczącą się w liberalno-demokratycznym systemie partię.  A przecież taką nie jest. Ona te normy niszczy, chce sobie podporządkować państwo, zmienić prawo, zapewnić sobie rządy na lata i na pokolenia.  W związku z powyższym nabieram przekonania, że ci nasi symetryści to nie są dziennikarze, którzy nie widzą nieprawidłowości, tylko tacy, którzy z powodu wygodnictwa i tchórzostwa nie chcą o nich mówić czy otwarcie krytykować. Nie chcą mówić bo to z jakichś powodów im się opłaca. Uważam też, że dziennikarzy tych nie można uznać za  nieszkodliwych, przeciwnie są świadomi i winni - albowiem aktywnie wspierają system, pozbawiający ludzi wolności i podmiotowości. Tylko w pełnej demokracji i wolności, można naprawdę być symetrystą.