Kiedy byliśmy dziećmi, letnie wakacje wydawały się nie mieć końca, teraz lata mijają szybko jakby ktoś nacisnął przycisk przewijania życia do przodu. Zastanawiasz się dlaczego wraz z wiekiem masz nieodparte wrażenie , że czas przyspiesza? Czas w swojej fizycznej istocie jest stały. Minuta to 60 sek. dzień to zawsze 24 godz. itd. Niestety nasze postrzeganie czasu jest dalekie od obiektywizmu. To co dla zegara jest regularnym upływem sekund dla ludzkiego umysłu może być całkowicie elastycznym doświadczeniem. Ta elastyczność wynika z faktu, że mózg, nie mierzy czasu jak zegar. Zamiast tego przetwarza czas w oparciu o ilość nowych informacji, które otrzymuje. Im więcej nowych bodźców i doświadczeń absorbujemy, tym bardziej mózg rozszerza daną chwilę sprawiając, że wydaje się ona dłuższa. Z drugiej strony gdy jesteśmy w powtarzalnej rutynie, bez nowych rzeczy, dni zlewają się w niewyraźną sekwencję a czas wydaje się przyspieszać. To dlatego dzieciństwo wydawało się tak długie. każdy rok dzieciństwa był pełen pierwszych doświadczeń. Mózg przechowuje te wspomnienia w najdrobniejszych szczegółach, tworząc poczucie dłuższego czasu. Jednak wraz z wiekiem popadamy w powtarzalność. Rutyna pracy, te same rozmowy, te same trasy. Mózg przestaje rejestrować te doświadczenia z taką samą intensywnością, a mijające lata dostrzegamy jak przez mgłę. Innym ważnym czynnikiem jest to, jak skupienie i uwaga wpływają na nasze postrzeganie czasu. Kiedy jesteśmy znudzeni lub niespokojni minuty wydają się przeciągać. Kiedy jednak jesteśmy pochłonięci czymś przyjemnym, takim jak wciągająca rozmowa lub ambitny projekt, czas wydaje się płynąć szybko. Sumując. Dlaczego rok w dzieciństwie wydaje się wiecznością podczas gdy rok w dorosłości mija w mgnieniu oka? To bezpośredni efekt tego jak mózg przetwarza czas w odniesieniu do naszego wieku. Czynnik, który jeszcze bardziej wzmacnia to przyspieszenie to powtarzalność, rutyny i brak nowych doświadczeń. Kiedy jesteśmy dziećmi, nastolatkami, każdy rok przynosi nowe wyzwania i znaczące odkrycia. Każde z tych doświadczeń tworzy mentalne kamienie milowe, które sprawiają, że czas wydaje się dłuższy. W dorosłym życiu wpadamy jednak w przewidywalne schematy. Kariera stabilizuje się, relacje stają się rutynowe, a dni mijają bez większych zmian. I kiedy oglądamy się wstecz, zdajemy sobie sprawę, że lata minęły niejako bez śladu, bez pozostawienia żadnych niezapomnianych zapisów. A ten brak konkretnych kamieni milowych sprawia, że wydaje się nam iż minęły one znacznie szybciej niż w rzeczywistości...
Jakieś wnioski ... ?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz