W poszukiwaniu radości życia...

 

Zapowiada się nie najlepszy dzień. Wstajesz, bo musisz. Twoje ciało krzyczy "nie" i najchętniej schowałoby się pod kołdrę i udawało, że ten świat nie istnieje… Istnieje. Cóż trzeba przyjąć do wiadomości , że w życiu nie da się wszystkiego przewidzieć i zabezpieczyć przed każdą ewentualnością i przeważnie nie układa się ono tak jak to sobie wymarzyliśmy. Niemniej to wcale nie musi oznaczać, że nasze życie jest wyprane z pozytywnych emocji, szare i bez perspektyw. Słyszeliście kiedyś teksty o potędze umysłu? O tym, jak ważne jest nastawienie i podejście do sprawy? Pewnie tak. Ale zakładam, że niektórzy z was i tak prychnęli pod nosem i pomyśleli, że łatwo jest być radosnym, jak się ma kupę kasy, dobrą pracę, zdrowie, piękną figurę i ciekawe życie, a dużo gorzej, kiedy problem goni problem, ciągle coś jest nie tak i nie wszystko wychodzi tak, jak powinno. Owszem można zacząć się licytować czyja lista nieszczęść jest dłuższa i kto ma gorzej, ale czy to coś zmieni, czy pomoże? Patrząc na sprawy w ten sposób, NIGDY nie poczujemy szczęścia. Zawsze będzie coś, co nie będzie nam pasowało. Prawda zaś jest taka, że jesteśmy szczęściarzami. Bo jakby nie patrzeć każdemu z nas wychodzi  to, to i to, bo mamy to i to. Bo mamy wiele, tylko przez swoje czarnowidztwo i przez niedocenianie rzeczy, nawet nie zdajemy sobie z tego sprawy bądź zwyczajnie zapominamy. A zasada jest prosta – jak się czegoś nie docenia, to prędzej czy później się to traci. To dotyczy związków, przyjaciół, sylwetki, pracy, sukcesów, zdrowia. Wszystkiego. Moim zdaniem, niedocenianie jest jedną z najgorszych rzeczy, jaką ludzie robią i zarazem najłatwiejszym sposobem na to, żeby na własne życzenie się unieszczęśliwić!  Drugą taką rzeczą jest porównywanie się z innymi. Zapominamy , że widzimy obraz innych ludzi tylko ten zewnętrzny, ten, który oni sami decydują się nam pokazywać. Tymczasem prawda jest taka, że każdy z nas ma swój własny krzyż i nie możemy mówić, że mamy gorzej od innych, bo coś tam. Tak naprawdę nie wiemy nigdy do końca, z czym zmaga się drugi człowiek i czy naprawdę ma lepiej. Dlatego może lepiej zmienić nastawienie i zacząć dostrzegać ile fajnych rzeczy posiadamy. Pozytywne podejście do życia sprawia, że zaczyna się chcieć coś zmieniać i robić więcej, a wtedy i o sukces jakby łatwiej. Podsumowując. Życie to ciągła sinusoida i nie może być ciągle tylko zajebiście... dlatego nie warto żyć tylko pracą, przyjaźnić się wyłącznie ze współpracownikami, czytać wyłącznie książki poświęcone zainteresowaniom zawodowym. Trzeba mieć drugi alternatywny świat, np. rodzinę, pasję, w którym będziemy mogli odpocząć od nawet bardzo satysfakcjonującej pracy. Po co nam to? Bo w życiu nic nie trwa wiecznie a w takich momentach inne filary życia okazują się mieć ogromne znaczenie...

Myśl Seneki zostawiam do indywidualnych przemyśleń :

" Jedną rzeczą, która jest wspólna dla wszystkich głupców jest to, że ciągle przygotowują się do życia, ale nigdy faktycznie nie żyją... "