Można być otoczonym ludźmi a jednocześnie być samotnym, czuć, że nikt nie zauważa, że ty też potrzebujesz być dostrzeżony, zrozumiany czy np. utulony w swoim bólu. Masz wokół siebie całkiem sporo osób a mimo to czujesz, że tak naprawdę nikogo nie obchodzisz, nikt nie rozumie jak bardzo się powstrzymujesz by nie wybuchnąć, nikt nie dostrzega, że czasami twoje milczenie bywa ukrytą prośbą o pomoc... A ty? Cóż... nieustannie wkładasz wysiłek w to by nie dopuścić do przelania się twojej "czary goryczy " . A kiedy to czasem się zdarzy ... jasno widzisz, że nie rozumieją o co ci chodzi, prawie nikt nie rozumie głębi tego co czujesz. Niestety większość ludzi widzi tylko powierzchownie. Brak im uważności na drugiego człowieka, na to co on czuje. Brak słuchania tego, co ten drugi do nich mówi, to obecnie bardzo powszechny problemem. Żyjemy w czasach udawania. Ludzi nie interesują szczere relacje, lecz raczej osiągnięcie własnego celu.
Czasem wokół nas są tłumy, a serce wciąż czuje się samotne. Twoje słowa przypominają, że prawdziwe zauważenie, uważne słuchanie i empatia są jak ciepły koc -otulają i dodają otuchy.
OdpowiedzUsuńO tak, masz rację... niestety tej empatii i uwrażliwienia na drugiego człowieka zaczyna nam ludziom brakować .
Usuń