Człowiek to wcale nie brzmi dumnie...

                                    

 Tam gdzie pojawia się Człowiek, tam giną Drzewa –  czynimy pustynię i nadajemy jej miano postępu...  Wszystko, co robimy, w końcu służy złu, bo tacy jesteśmy, chciwi, nienasyceni i okrutni. Patrzę na świat, na lasy i w górę, na niebo. Wszystko jest takie, jak być powinno, ale... nie my, nie ludzie. My czynimy zło. Żadne inne zwierzę nie czyni zła. Nie potrafi. My jednak to robimy. I co najgorsze, nie przestajemy nigdy...