Niczego nie żałuję...

 

Żal odczuwamy wtedy gdy nasz kochany mózg podsyła nam alternatywne, niespełnione scenariusze, które powstają, gdy myślimy, że wszystko mogłoby potoczyć się inaczej, gdybyśmy kiedyś podjęli inne decyzje lub działania. W wyobraźni widzimy lepsze wersje wydarzeń. "Po co wybrałam prawo, choć zawsze marzyłam o śpiewaniu ?". "Gdybym wtedy poślubiła Kazia, moje życie dziś wyglądałoby inaczej". " Gdybym wtedy wyjechała na stałe do Szwecji dziś nie miałabym tych problemów". "Nie musiałam mówić przyjaciółce prawdy o jej mężu- nadal miałabym przyjaciółkę" itd. , itp.… Nie ma dnia, byśmy nie snuli podobnych, przepełnionych żalem scenariuszy. Takie myśli pojawiają się spontanicznie. Nic nie możemy na to poradzić, po prostu mamy skłonność do gdybania, do wyobrażania sobie, że nasza przeszłość mogła wyglądać inaczej. Co ciekawe, zwykle spontanicznie myślimy, że raczej mogło być lepiej, a nie bierzemy pod uwagę, że wszystko mogło potoczyć się jeszcze gorzej! Zapominamy, że podejmowane wtedy decyzje były na miarę naszych posiadanych w tej danej chwili możliwości, umiejętności czy wiedzy. Nie na wszystko mamy wpływ to oczywiste, ale w obszarach życia takich jak miłość i praca – mamy większe poczucie sprawczości czyli możliwości realizowania naszych pragnień. Wiele bowiem zależy od naszych decyzji – stąd potem żal, że może nie najlepiej pokierowaliśmy swoim życiem. Dobra informacja jest taka, że żal czujemy póty, póki wierzymy, że mamy wpływ. Kiedy sądzimy, że nic już nie da się w danej sprawie zrobić, nic zmienić, to skłonni jesteśmy racjonalizować, czyli przekonywać samych siebie i innych, że widać tak musiało być. I dzięki temu pozbywamy się uczucia żalu. 

Życie polega na tym, że kompletnie nie wiemy co będzie i czym nas zaskoczy. Trzeba więc je brać takim jakie jest, płynąć razem z nim i niczego nie żałować. Nawet jeśli coś poszło nie tak, to jest to tylko kolejna lekcja, z której należy wyciągnąć wnioski. Jeśli trzeba, to trzeba zrobić rachunek sumienia, wybaczyć a może i zadość uczynić ... sobie, albo innym, a czasem i sobie i innym. Różnie to bywa. Nie warto tkwić w uporczywym żalu . Pora się uwolnić. Albowiem takie żałowanie ustawia nas tyłem do życia. Żyjąc przodem do przeszłości sami sobie wyrządzamy krzywdę. 

KIEDY PRZESZŁOŚĆ CIĘ WOŁA NIE ODPOWIADAJ . NIE MA CI DO POWIEDZENIA NIC NOWEGO.